Ola
Vouvos escribir unha reflexión que vos facemos a todos e todas agora en metade de
tempada e vendo que en liñas xerais en todos os equipos, colexios e clubs está a suceder; o “resultadismo” , dáselle excesiva importancia ao resultado nos
partidos e a clasificación na liga.
Poida que sexa un debate xeneralizado entre adestradores/as, pais e nais e
queremos darvos o noso punto de vista.
Desde a nosa posición de adestradores
de formación, o único que podemos facer é
adestrar forte , para que sigan adquirindo
coñecementos tácticos e habilidades
técnicas, reforzando o esforzo físico,
mental, individual e colectivo, o
traballo semanal e tentando que o partido sexa unha parte máis da
mellora individual e colectiva máis aló da presión do resultado ou a
clasificación. Só así se é competitivo/a , que non ten que ver con gañar ou
perder (pódese gañar ou perder sendo competitivo/a) e os obxectivos individuais e colectivos
conséguense. Esa é a nosa función.
Por isto, redactamos unha serie de
pautas extraídas de varios artigos e revistas de psicólogos deportivos, e
consensuadas co centro para axudarvos e lembrarvos que estamos en deporte de
formación, que todos e todas formamos un equipo polo ben dos vosos fillos e
fillas, como pais e nais de deportistas que sodes.
Se reflexionamos todos e todas sobre
isto e poñemos o noso granito de area, seguro que os mozos/as gozarán máis,
quitaranse presión e veremos a mellor versión deles/as. Vaiamos todos da man
polo ben común.
Pautas para pais/nais de nenos e nenas
deportistas
1. Acompañar
sen empuxar, escoitar sen xulgar, animar sen intimidar e estimular sen
comparar.
2. Non
confundades as vosas necesidades, coas dos vosos fillos/as. Esquecervos de
proxectarvos neles/as!
3. Nunca
desautorices ao adestrador diante do teu fillo. Restas credibilidade e non
educas autoridade. Se teñen un adestrador/a, confía nel ou ela, non tentes ser
ti o adestrador/a .
4. Nunca
critiques en voz alta a un compañeiro/a de o teu fillo/a , minas a autoestima
do xogador/a e estragas a dinámica do grupo.
5. Non
lles quitedes adestramentos por sacar malas notas. Non lles quitedes unha fonte
de autoestima. Que aprenda a organizarse!
6. Comentar
ao adestrador/aos vosos puntos de vista, nunca aos vosos fillos/as. Non
esperedes do adestrador/a que vos faga
caso, si que vos escoite.
7. Nin
relativizar, nin sobrevalorar os éxitos deportivos dos vosos fillos/a. Acentuar
o seu esforzo, non tanto o seu resultado.
8. Permitirlles
erros e frustración, forman parte do proceso de aprendizaxe. Non fai falta que
llos sinales constantemente.
9. Non
vos conformedes con que os vosos fillos/as se divirtan practicando deporte.
Tamén esperade que aprendan valores, hábitos e recursos.
10. Esquécete
para que deporte ten talento o teu fillo/a. Ensínalle persistencia, autonomía e
humildade. Só así desenvolverá o talento que teña.
11. Non
animes ao teu fillo/a cando todo vai ben, non o necesita. Faino cando todo vai
mal, axudaraslle a persistir.
12. Mostra
autocontrol nas bancadas. Unha maneira de educar consiste en predicar co
exemplo.
13. Se
dis ao teu fillo/a como debe xogar cárgaste a credibilidade do seu adestrador.
Lograrás que pase do adestrador e máis tarde pasará de ti
14. Se
queres ter un campión/a en a familia, adéstrate. Mentres deixa que o teu fillo
goce do deporte.
15. Nunca
digades a outros pais que tratan mal ao seu fillo/a no deporte. Proponlles unha
maneira mellor de facer as cousas.
16. Tipos
de pais: desinteresados, adestradores
dende a banda, sobreprotectores e ben orientados. Quen es ti?
17. Os
pais formades parte do equipo do voso fillo/a. Por iso tedes 2 tarefas: cumprir
a vosa función e respectar o resto de funcións.
18. Qué
lle preguntas ao teu fillo/a cando regresa de competir? De onde vés?,
Gañaches?, Fixécheste dano?
Divertícheste? Esforzácheste ao máximo?
19. Para
que o deporte sexa unha escola para a vida o voso fillo/a debe aprender a
tolerar pequenas frustracións e inxustizas. Non pasa nada!
20. Nunca
digas ao teu fillo/a que se non serve para o deporte dedíquese a outra cousa.
Hai poucas cousas mellores.
21. Nunca
digas ao teu fillo/a que é moi bo ou moi malo facendo deporte, aínda que
realmente o sexa. Complícaslle a vida. Limítate a axudarlle a persistir
22. Utiliza
o deporte para educar ao teu fillo/a en a responsabilidade. Xa sabes, tomar
unha decisión e asumir todas as súas consecuencias.
No hay comentarios:
Publicar un comentario